nr 3

Wymowa. Ciąg dalszy.


l - jeśli występuje w towarzystwie samogłosek: a, ı, u, o, to czytamy jakby przez nos, delikatnie w kierunku ł

np.
dolu  -pełny (czyt. dol/łu)
balık - ryba (czyt. bal/łyk)

- w pozostałych pozycjach l czytamy tak jak polskie l.

r - słabsze niż polskie r, trochę jakby szeleszczące, mniej dźwięczne.

np.
bir - jeden
kar - śnieg

ş - jak polskie sz, trochę w kierunku ś.

np.
kuş - ptak (czyt. kusz/ś)
şok - szok

v - jak polskie w, jednak mniej wyraźne, delikatnie w kierunku ł.

np.
ve - i  (czyt. we)
var - jest/znajduje się

y - jak polskie j

np.
yok - nie ma (czyt.jok)
yıl - rok  (czyt. jyl)

Omówiłam już wszystkie spółgłoski. Samogłoski są bardzo ważne dla języka tureckiego, dlatego też zajmę się nimi osobno.

c.d.n.