HARMONIA
C.D.
Ostatnio pisałam o harmonii samogłoskowej. Podsumowując polega ona na tym, że samogłoskę w sufiksie uzgadniamy do ostatniej samogłoski w wyrazie.
Wyjątki
Jest trochę wyjątków od tej zasady, ale niewiele. Są to wyrazy zapożyczone głównie z języka arabskiego.
np.
saat> saatler - godzina>godziny
Mamy tu ostatnią samogłoskę "a", jednak w sufiksie, mimo to wystąpiła "e". Czyli wbrew harmonii- mamy zamiast -lar, -ler.
Sufiksy 2 i 4 postaciowe
Sufiksy dzielimy na dwu i cztero postaciowe. Oznacza to, że w danym sufiksie mamy 2 lub 4 możliwości samogłosek.
W sufiksach 2 postaciowych mamy 2 dostępne samogłoski: a i e.
Czyli "a" jest tu opcją tylną, a "e" przednią i w zależności czy ostatnia samogłoska w wyrazie będzie przednia czy tylna, dopasujemy odpowiednią wersję.
Np.
evler- domy
koltuk>koltuklar - fotele
baba>babalar - ojcowie
araba>arabalar - samochody
itd.
Czyli:
Gdy ostatnią samogłoską jest:
a, ı, u, o,
sufiks będzie miał postać -lar,
a gdy:
e, i, ü, ö,
sufiks -ler.
Jeśli chodzi o sufiksy 4 postaciowe natomiast, mamy 4 możliwości samogłosek:
i, ı, u, ü
Przykładem takiego sufiksu może być:
-sin
Jest to sufiks osobowy oznaczający po prostu "jesteś".
4 dostępne możliwości będą tu następujące:
-sin
-sın
-sün
-sun
Przykłady:
anne- mama
annesin - jesteś mamą
güzel - ładny, ładna
güzelsin - jesteś ładna
kız - dziewczyna
kızsın - jesteś dziewczyną
çocuk - dziecko
çocuksun - jesteś dzieckiem
baba - ojciec
babasın - jesteś ojcem
kör - ślepy
körsün - jesteś ślepy
gül - róża
gülsün - jesteś różą
tok - najedzony, pełny
toksun - jesteś najedzony
mühendis - inżynier
mühendissin - jesteś inżynierem
c.d.n.
