Nr 4

Samogłoski


W języku tureckim jest 8 samogłosek:

a, e, ı, i, u, ü, o, ö

Dzielą się one na:

- tylne (a, ı, u, o)
- i przednie (e, i, ü, ö)

Z pozoru może to wyglądać na nieistotną informację językoznawczą, jednak tak nie jest. Aby móc prawidłowo i ze zrozumieniem utworzyć jakąkolwiek formę w języku tureckim trzeba nauczyć się powyższej zasady. Przyjrzawszy się wszystkim samogłoskom, można zauważyć, że występują w parach tylna/przednia.

a/e
ı/i
u/ü
o/ö

Samogłoska ı wymawiana jest jak polskie y.
Co do ü i ö to brzmią podobnie jak w języku niemieckim.

Przykłady wyrazów:
kar - śnieg
gezi - wycieczka
kız - dziewczyna (czyt. kyz)
bir - jeden
kulak - ucho
gül - róża
dolu - pełny
göl - jezioro

Następnym razem napiszę o zastosowaniu tychże par samogłosek czyli o tzw. harmonii samogłoskowej, która jest podstawową zasadą języka tureckiego.